یک سال مسیحی
جشنھای مسیحی در سالیان متمادی بر گرفته از فرھنگ اتریشی ھستند. خیلی از آنھا عمیقا ریشه در سنت های اتریشی دارند تا جایی که خیلی از مردم حتی ریشه ھای مذھبی آنھا را بخاطر نمی آورند.خیلی ازعیدهای مسیحیان در اتریش تعطیل رسمی بوده و مردم در آن روزھا به مدرسه یا سر کار نمی روند.
در زمستان مسیحیان ولادت عیسی مسیح را جشن می گیرند و به آن کریسمس می گویند.این جشن در روز ٢۵ دسامبر ھر سال برگزار می شود: تجسم خداوند، زیرا او ما را دوست دارد. انجیل می فرماید ، مریم مقدس او را در بیت لحم به دنیا آورد و او را در آخوری قرار داد چون جایی در مھمانخانه برای نگه داشتنش نداشت. مسیحیان در طول چھار ھفته خود را برای این مراسم آماده می کنند که به آن "ادونت" یا "ظھور مسیح" می گویند. در اتریش ، ما در غروب ٢۴ دسامبر جشن می گیریم، شب کریسمس. به غیر از درخت کریسمس (درخت کاج تزئین شده) مردم جایی را به شکل آخور درست می کنند که در آن مجسمه ھای عیسی تازه متولد شده، مریم مقدس، یوسف وچوپانان بیت لحم را قرار می دھند.
حتی خیلی از غیر مسیحیان ھم در اتریش کریسمس را جشن می گیرند و به ھم ھدیه می دھند، درخت کریسمس برپا می کنند و به هم "کریسمس مبارک!" می گویند. کریسمس جشنی است که در خیلی از سازمانھا و ادارات با اعضای غیر مسیحی جشن گرفته می شود. ترانه StilleNacht,Heilige Nacht (شب آرام، شب مقدس) که ٢٠٠ سال قبل در اتریش نوشته شده و اکنون در سرتاسر جھان خوانده می شود، مظھر فضای کریسمسی است. کلام مقدس می گوید مغ ھا ( منجمان) از مشرق زمین برای دیدار از عیسی کودک آمدند و با خود ھدایایی آوردند. بنابر این پس از روز سال نو کودکان لباس مخصوص می پوشند و به ھمه خانه ها میروند, آنگاه سرود "کارول" را می خوانند به آنھا (Sternsinger) می گویند، انها برای ھمه نیازمندان جھان پول جمع می کنند.
در بھار مسیحیان عید پاک - مھمترین عید مسیحیان - را جشن می گیرند . عید پاک رستاخیز مسیح است. برای آمادگی این عید بیش از ۶ ھفته وقت لازم است که به آن چله روزه (Lent) گفته می شود. این دوره، زمان روزه گرفتن برای خیلی از مسیحیان برای پاک کردن روح و نزد خدا رفتن است. مسیحیان این کار را بطور خیلی خصوصی انجام می دھند در زندگی عمومی روزه گرفتن نقش نمایشی ندارد.
۴٠ روز پس از عید پاک، مومنین روز عروج عیسی را جشن می گیرند، روز عروج به معنی معراج عیسی مسیح به بھشت است. اما او پیروانش را تنھا نمی گذارد و برایشان روح القدس را بعنوان ھمراه ھمیشگی می فرستد که ١٠ روز پس از آن در روز پنطیکاست جشن گرفته می شود. ١٠ روز پس از پنطیکاست، کاتولیکھا ، جسم مسیح را جشن می گیرند. آنھا این جشن را با حضور واقعی عیسی مسیح در غالب نان تقدیس شده در عشای ربانی برگزار می کنند. این نان سپس به میان خیابان و کوچه برده می شود تا نشان داده شود که خدا ھنوز با ما است و ما را متبرک می کند.
سه مراسم مربوط به مریم مقدس از تعطیلات رسمی اتریش می باشند: عید مریم، مادر مقدس خداوند، در اول ژانویه، صعود مریم مقدس باکره در ١۵ اگوست (صعود جسم خاکی مریم به شکل انسانی از روی زمین به آسمان) و مفھوم پاکدامنی در ٨ دسامبر ( ما این موضوع که مریم در ابتدای زندگی برای اینکه مادر عیسی باشد انتخاب شده را جشن می گیریم.) در اول نوامبر، روز ھمه قدیسان، کلیسای کاتولیک ھمه قدیس ھا را بیاد می آورد. مثلا ھمه کسانی که زندگیشان را در راه خدا کامل نمودند. یک روز بعد در دوم نوامبر، روز ھمه ارواح، به یاد ھمه رفتگانمان خواھیم بود. در طول این روزھا (اول نوامبر تعطیل رسمی است.) اکثر مردم به دیدار مزار اقوام مرحومشان می روند.
بین اتریشی ھا سنت نیکلاس و سنت مارتین تور خیلی معروف ھستند. در ۶ دسامبر، بچه ھا بیاد سخاوت سنت نیکلاس، شیرینی دریافت می کنند. در بین عموم رسم است که نیکلاس بھمراه "کامپوس" (موجود نیمه انسان، نیمه بز) بوده که تجسم تضاد خیر و شر است.
شکرگزاری یکی از جشنھای فلکلوریک است که دارای مراسم مذھبی و تزئینات مخصوصی در کلیسا است. کلیساھا این جشن را در یک یکشنبه پاییزی ، اکثرا در پایان سپتامبر یا آغاز اکتبر برگزار می کنند. مردم در این جشن از خدا برای میوه ھای روی زمین، بویژه در شھرھا برای کار دستان انسان تشکر می کنند.
حد مرز بین مذھب و سنت ھمیشه به آسانی قابل تشخیص نیست، سنت ھایی مثل مخفی کردن تخم مرغھا، برپایی آتش عید پاک یا درخت کریسمس، که بطور سنتی قسمتی از جشنھای مسیحی را می سازند باعث می شوند که اغلب مردم آگاه نباشند که ریشه این مراسم در مسیحیت است. فرھنگ اتریش تحت تاثیر خیلی چیزھا قرار گرفته است و مسیحیت به تنھایی روی آن تاثیر نگذاشته است. فرھنگ اتریش به تاثیر پذیری ادامه می دھد تا بیشتر و بیشتر تکامل یابد. با این وجود اکثر اتریشی یھا از شیوه زندگی، آداب و رسوم، جشن ھا و اعیادی که تحت تاثیر مسیحیت بوده اند خیلی خوشنودند. معمولا مردم اتریش با آغوش باز از چیزھای جدید استقبال می کنند، اما از کسانی که وارد اتریش می شوند انتظار دارند که به سنت ھا و رسومشان احترام بگذارند بخصوص به آن قسمتھایی که از مسیحیت تاثیر پذیرفته اند و برای اتریشی ھا خیلی ارزش دارند و چه بسا کشورشان برای ھمه مردم جھان نیز وطن بشود.
وقتی مسیحیت در ٢٠٠٠ سال پیش پدید آمد، مسیحیان در خانه ھای خود ھمدیگر را ملاقات می کردند. پس از سالھا ، سالنھای گردھمایی و ساختمانھای کلیساھا شکل گرفتند. این ساختمانھا بشکلھای گوناگونی وجود دارند: بزرگ، کوچک، باشکوه، معمولی، قدیمی یا مدرن. |
|
صلیبھا به ما می گویند که مرگ پایان راه نیست در بالای اکثر برجھای کلیساھا، قله کوھھا، اکثر مکانھای عمومی در اتریش شما صلیبھا را خواھید یافت. صلیب مھمترین نماد برای مسیحیان است، خیلی از مسیحیان صلیب را بعنوان جواھر به گردن می اندازند و یا به دیوار اتاق خانھ خود آویزان می کنند. |
|
مکانی برای جشنھا، شکرگذاری و دعا درب کلیساھا بروی ھمه مردم باز است، حتی زمانی که ھیچ مراسم مذھبی نباشد. در ھر ورودی، ظرف آبی وجود دارد که مومنین انگشتانشان را در آن وارد می کنند و سپس علامت صلیب رسم می کنند که برایشان یاد آور غسل تعمید و آغاز حیات مذھبیشان بعنوان یک مسیحی است. |
|
کتاب مقدس ، تجربه خداوند را به انسان می گوید طی قرنھا، مردم تجربیاتشان را در ارتباط با خداوند از طریق کلام و نگارش با دیگران در میان گذاشته اند. انجیل ، کلام مقدس مسیحیان، جمع آوری این متون مختلف است. قسمت اول آن (عھد عتیق) به ما درباره اعتقادات یھودیان در زمان قبل از تولد عیسی مسیح می گوید. قسمت دوم (عھد جدید) شامل ھر آنچه کاتبان درباره زندگی عیسی نوشته اند می باشد. |
|
مسیحیان بواسطه غسل تعمید عضو کلیسا می شوند. در طول این مراسم، بر روی سر فرد غسل شونده که معمولا نوزاد است آب ریخته می شود. |
|
برابری جایگاه ھمه انسانھا و نیکوکاری بعنوان یک ماموریت ارزشھای اولیھ مسیحیت عشق به خدا و عشق به ھمنوع است. عیسی مسیح به وضوح می گوید "ھمنوعی" که باید به او عشق بورزید می تواند ھرکسی باشد حتی کسی از یک خانواده دیگر، کشور، فرھنگ و یا دین دیگر. مسیحیان ھمچنین باید بھ دشمنان خود عشق بورزند و برایشان دعا کنند. |